جنگ اول جهانی، قدرتهای بزرگ روزگار خویش را درگیر کرد و همزمان در پایان جنگ، روسیه تزاری به خاطر انقلاب اکتبر 1917 دچار تحولاتی بنیادین شد و از صحنه جنگ خارج گردید. یکی از نتایج سقوط روسیه تزاری، خروج نیروهای روسیه از منطقه قفقاز و ایجاد یک خلاء قدرت در این منطقه بود که قدرتهای منطقهای و فرامنطقهای با یک رقابت شدید در پی تسلط بر آن برآمدند. یکی از قدرتهایی که تلاش زیادی در راستای حضور در منطقه قفقاز صورت داد، بریتانیا بود که اهداف خاصی را دنبال میکرد که از جمله آنها مقابله با حضور آلمانی و ترکها در این منطقه و جلوگیری از دسترسی آنها به نفت باکو بود و از دیگر اهداف دولتمردان این کشور تلاش زیاد در سرنگونی بلشویکها با حمایت از ارتش داوطلب روسهای سفید میتوان برشمرد. بررسی کتاب «سیاست و عملکرد بریتانیا در قفقاز از سقوط رژیم تزاری تا غلبه بلشویکها 1921 ـ 1917م» نشان میدهد که نقات قوت آن در مقایسه با کاستی آن بیشتر است. مؤلف سعی کرده است که با رویکردی توصیفی و تا حدودی تحلیلی عملکرد بریتانیا را به عنوان کنشگری عمده در منطقه قفقاز در سالهای مورد پژوهش بررسی نماید.